Warsztat Butoh "Stopiony z Niebem i Ziemią"

Zen i butoh prócz tego, że pochodzą z Japonii, mają wspólne korzenie w akceptacji nietrwałości, transcendencji ego oraz w pełnej obecności w chwili.

Shodo Harada Roshi uczy, że człowiek jest mikrokosmosem wszechświata, łączącym „niebo i ziemię”. Istoty ludzkie zawierają te same elementy, co świat dookoła – ziemię, wodę, ogień i powietrze. Elementy te współdziałają w nas w harmonii, podobnie jak we wszechświecie, ludzie jako mikrokosmosy ucieleśniają ich esencję.

Połączenie to jest nie tylko fizyczne i lub tylko duchowe, nauki zen podkreślają, że celem życia jest uświadomienie sobie tej wzajemnej zależności. Praktykując zazen integrujemy 2 aspekty, co prowadzi do uświadomienia sobie, że granice między nami a światem zewnętrznym i nami, są koncepcją naszego umysłu. Kiedy odpuszczamy ego, dostrzegamy, że te same siły, które kształtują wszechświat, kształtują także nas, co prowadzi do naturalnego odnalezienia naszej roli w świecie.​W szerszym sensie zen postrzega nas jako „most” łączący świat duchowy i materialny, odzwierciedlający równowagę i harmonię natury. Taka perspektywa prowadzi do życia w pełnej świadomości, w zgodzie z niebem (świadomością duchową), jak i ziemią (istnieniem materialnym).  

„Butoh to taniec, którego istotą jest poszerzona percepcja ciała wyzwolonego z automatyzmów codzienności, poszukiwanie tego, co autentyczne w ciele, tajemniczego piękna, jedność Uniwersum w jego wiecznym cyklu życia i śmierci. Butoh jest stanem jedności umysłu-ciała umożliwiającym subtelne odczuwanie świata wewnętrznego i zewnętrznego, to czyste doświadczenie zmieniających się stanów istnienia.”

Stopiony z Ziemią i Niebem
Kości, skóra... pamiętają
Czas bez początku

Na tym krótkim warsztacie tańca Butoh skupiliśmy się na pracy z elementami Ziemi i Nieba. Poprzez ruch (taniec) będziemy odkrywaliśmy i eksplorowaliśmy wibrację, dynamikę i jakości tych symbolicznych żywiołów w naszych ciałach i umysłach.

Zaproszenie Kokoro - Krzysztof Jerzak i wprowadzenie elementów Butoh w warsztatach pt. "STOPIONY Z NIEBEM I ZIEMIĄ", które odbyły się w Szkoła Jogi Jurka Jaguckiego Szczecin, pozwoliło nam uświadomić sobie ten aspekt praktyki.

Praktyka, która pomija aspekt cielesności i skupia się wyłącznie na pracy z umysłem, może prowadzić do rozdzielania tego, co nierozłączne. Zaniedbanie ciała w praktyce może prowadzić do niepełnego zrozumienia ich jedności. Uświadomienie sobie, że ciało jest częścią drogi duchowej, pomaga w pełnym zintegrowaniu doświadczeń i właściwym postrzeganiu rzeczywistości. Brak tej integracji i skupienie się wyłącznie na umyśle, nadmierna koncentracja na analizie myśli i emocji, może prowadzić w efekcie do niepokoju, stresu, a nawet wypalenia duchowego. Umysł, bez odpowiedniego "uziemienia" w ciele, może łatwo staje się rozproszony i chaotyczny.

Praktyki cielesne, takie jak medytacja w ruchu (kinhin) a w przypadku Butoh "zero walk", ugruntowują w obecnym momencie, pomagają w utrzymaniu świadomości fizycznej. Zignorowanie aspektu cielesności może prowadzić do "oderwania" od rzeczywistości, utraty kontaktu z codziennymi doświadczeniami, zaburzyć naturalny przepływ energii (ki), a w efekcie problemów zdrowotnych, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych.  

"Studiowanie siebie" (Dogen) obejmuje zarówno umysł, jak i ciało, przebudzenie możliwe jest dopiero wtedy, gdy oba te aspekty zostaną zintegrowane, a granice między nimi, a światem zewnętrznym, zostaną zniesione.

Prawdziwe "zapomnienie o sobie" nie jest negacją ciała czy umysłu, ale może być odnalezione w doświadczeniu ich integracji z otaczającym światem.

Ogromne podziękowania za wczorajsze podzielenie się swoją praktyką dla Krzyśka, ze strony wszystkich uczestników, z zapowiedzią kontynuacji. W imieniu Onedropzen Polska. Seigen  

Krzysztof Jerzak
W 1999 rozpoczął praktykowanie buddyzmu zen, biorąc udział w licznych odosobnieniach. Równocześnie zaczął studiować buddyzm tybetański, uczestniczył w wielu programach Shambhali i kursach dzogczen, poszerzając i pogłębiając swoje doświadczenia oraz znajomość filozofii buddyjskiej. Od 2015 praktykuje także buddyzm tybetański. W 1987 rozpoczął trening aikido, w latach 2003-2020 nauczał prowadząc regularne zajęcia. Obecnie posiada stopień mistrzowski 4 dan. Był założycielem i nauczycielem Krakowskiej Akademii Aikido Kobayashi Hirokazu. W 1999 rozpoczął także naukę japońskiego tańca butoh biorąc udział w licznych warsztatach z tancerzami z Japonii. W swoim dorobku ma kilka solowych spektakli: „Szczery?” (2002), „Poza” (2005), „Straw-butoh” (2009), „Podzielenie (się)” (2019), „Słowa, słowa, słowa…” (2019), „Hana no michi” - Droga kwiatów (2020), „Lustro” (2023). Wielokrotnie współpracował z niezależnymi artystami: muzykami, aktorami, tancerzami, filmowcami współtworząc prezentacje sceniczne i filmowe. Regularnie prowadzi warsztaty medytacji i tańca Butoh.